ზეცაში ყველა თანასწორია? რას გვასწავლის ამის შესახებ ბიბლია? ყველა ადამიანი თანაბრად ფასეულია, მაგრამ ისინი განსხვავდებიან ნიჭითა და საქმის აღსრულებით. ღმერთი მრავალფეროვნების შემოქმედია, მრავალფეროვნება კი „ნიჭთა“ უთანასწორობას გულისხმობს.
სხეულიც ერთი ასოსაგან კი არ შედგება, არამედ ბევრისაგან. ფეხმა რომ თქვას: „მე ხელი არა ვარ, ამიტომ სხეულს არ ვეკუთვნი,“ განა ამიტომ არ ეკუთვნის სხეულს? ანდა ყურმა რომ თქვას: „მე თვალი არა ვარ, ამიტომ სხეულს არ ვეკუთვნი,“ განა ამიტომ არ ეკუთვნის სხეულს? მთელი სხეული თვალი რომ იყოს, სადღა იქნება სმენა? ყველაფერი სმენა რომ იყოს, სადღა იქნება ყნოსვა? და, აჰა, ღმერთმა განალაგა ასოები სხეულში – თითოეული მათგანი, როგორც ინება. და ყველა რომ ერთი ასო იყოს, სადღა იქნებოდა სხეული? აჰა, ასოები ბევრია, სხეული კი ერთი.
ბიბლიაში, ღმერთი გვპირდება, რომ ადამიანებს სხვადასხვაგვარად დააჯილდოებს მათ მიერ ცხოვრებაში გამოჩენილი ერთგულების მიხედვით. სწორედ ამის გამო, არ უნდა მოველოდეთ, რომ ზეცაში ყველას თანასწორი მდგომარეობა და ჯილდო ექნება.
მოვა ძე კაცისა თავისი მამის დიდებით, თავის ანგელოზებთან ერთად, და მაშინ მიუზღავს თითოეულს თავისი საქმეების მიხედვით.
და ვინ რას აშენებს ამ საძირკველზე – ოქროს, ვერცხლს, პატიოსან ქვებს, ხეს, ნამჯას, თივას – თითოეულის საქმე გამომჟღავნდება. ვინაიდან დღე გამოაჩენს, რადგან ის ცეცხლით ცხადდება და თვითონ ცეცხლი გამოცდის თითოეული ადამიანის საქმეს. ვისი აშენებული საქმეც გაძლებს, ის მიიღებს საზღაურს. ვისი საქმეც დაიწვება, ის იზარალებს; თვითონ კი გადარჩება, მაგრამ როგორც ცეცხლისგან.
არ არსებობს არავითარი მიზეზი იმისა, რომ ვფიქრობდეთ, თითქოს ყველანი თანაბარი სიმაღლის ან სიძლიერისანი ვიქნებით; ანდა ერთი და იგივე ნიჭი, შესაძლებლობანი და ინტელექტუალური უნარები გვექნება. ყველას რომ ერთნაირი ნიჭი და შესაძლებლობანი გვქონდეს, ისინი სულაც არ იქნებოდა განსაკუთრებული. თქვენ თუ რაღაცის ჩემზე უკეთ გაკეთება შეგიძლიათ, ხოლო მე თქვენზე უკეთ ძალმიძს რაღაც, მაშ, გვქონია ერთმანეთისათვის შესათავაზებელი.
ჩვენ ვცხოვრობთ კულტურაში, სადაც ადამიანები თაყვანს სცემენ თანასწორობას, მაგრამ დიდად ვცდებით, როდესაც თანასწორობა ერთნაირობამდე დაგვყავს. ალოგიკურია ვარაუდი იმასთან დაკავშირებით, რომ ზეცაში ყველას თანაბარი უნარ-შესაძლებლობები ექნება. სრულყოფილ დედამიწაზე ადამი ევაზე უფრო დიდი და ძლიერი იყო, მაგრამ ევას ჰქონდა ის მშვენიერება, მგრძნობიარობა და შესაძლებლობანი, რომლებიც ადამს არ გააჩნდა. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, მრავალფეროვნებაა სრულყოფილი სამყაროსათვის დამახასიათებელი.
წმინდა წერილი მკაფიოდ გვეუბნება, რომ ყველას განსხვავებული ჯილდო და მდგომარეობა გვექნება ზეცაში იმისდა მიხედვით, თუ რამდენად ერთგულად ვემსახურებოდით ღმერთს ამქვეყნად ყოფნისას.
რადგან ვინც ერთ ჭიქა წყალს შეგასმევთ ჩემი სახელით, რაკი ქრისტესნი ხართ, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, არ დაეკარგება მას თავისი საზღაური..
ნეტარნი ხართ, როდესაც სძულხართ ადამიანებს, როდესაც გაძევებენ და გლანძღავენ, ხოლო თქვენს სახელს დევნიან, როგორც ბოროტებას, კაცის ძის გამო. გაიხარეთ იმ დღეს და ილხინეთ, რადგან, აჰა, დიდია თქვენი საზღაური ცაში, რადგან ასევე ექცეოდნენ წინასწარმეტყველებს მათი მამები.
ზეცაში ყველა ბედნიერი იქნება. მაშ, რაში გამოიხატება ეს განსხვავებანი?
ჯონათან ედვარდსმა თქვა: „წმინდანნი სხვადასხვა ზომის ჭურჭლებს ჰგვანან, რომლებიც ბედნიერების ზღვაში დაცურავენ. იქ ყველა ჭურჭელი სავსეა; სავსეა საუკუნო სიცოცხლით, მაგრამ ღმერთის უზენაესი სურვილი და მისი გადასაწყვეტია ჭურჭლის სიდიდე“.
ჩვენი განსხვავებული პიროვნულობა, სხვადასხვა ჯილდო, მდგომარეობა და სახელი, რომლებიც ზეცაში გვექნება ჩვენს ინდივიდუალობაზე მიუთითებს.
ვისაც ყური აქვს, ისმინოს, რას ეუბნება სული ეკლესიებს: გამარჯვებულს მივცემ შენახული მანანისაგან და მივცემ მას თეთრ ქვას და ქვაზე დაწერილ ახალ სახელს, რომელიც არავინ იცის, გარდა მიმღებისა.’
ჩვენ უნიკალურ ინსტრუმენტთა მსგავსნი ვართ, რომელთაგან ორკესტრში ყველა უკრავს ერთი, მაგრამ მრავალფეროვანი მშვენიერი ჟღერადობის წარმოსაქმნელად. თითოეულ ჩვენგანს განსაკუთრებულად შეგვიძლია, განვადიდოთ ღმერთი. ჩვენ საკუთარი განსხვავებული, უნიკალური წვლილი შეგვაქვს ქება-დიდების ორკესტრის ჟღერადობაში.
ავტორი: რენდი ალკორნი