პარასკევია. იესო ლოცულობს. პეტრეს სძინავს. იუდა გასცემს ქრისტეს. მაგრამ კვირა მოდის.
პარასკევია. პილატე ყოყმანობს. იუდეველები შეთქმულებას აწყობენ. ბრბო ბოროტს იზრახავს. მათ არც კი იციან, რომ კვირა მოდის.
პარასკევია. მოწაფეები აქეთ-იქით გარბიან. მარიამი ტირის. პეტრე უარყოფს იესოს. მაგრამ მათ არ იციან, რომ კვირა მოდის.
პარასკევია. იესო მდუმარედ დგას ისრაელის მღვდელმთავრის წინაშე იმ კრავის მსგავსად, დასაკლავად რომ მიჰყავთ.
პარასკევია. რომაელები სცემენ ჩემს უფალს. დაუნდობლად ამათრახებენ. მეწამულ მოსასხამს ახვევენ მხრებზე. ეკლებისაგან დაწნულ გვირგვინს ადგამენ სისხლიან შუბლზე. მაგრამ მათ არ იციან, რომ კვირა მოდის.
პარასკევია. იესო გოლგოთისკენ მიმავალ გზას შესდგომია. სისხლის წვეთები ეცემა მიწაზე. იესო იდრიკება ჯვრის სიმძიმის ქვეშ. მაგრამ, იცით, ეს მხოლოდ პარასკევია. კვირა მოდის.
პარასკევია. ქვეყნიერება იმარჯვებს. ხალხი ცოდვაში იძირება. ბოროტი ზეიმობს.
პარასკევია. ჯარისკაცები ჯვარს ალურსმავენ ჩემი უფლის ხელებსა და ფეხებს და ავაზაკებს შორის აღმართავენ მის ჯვარს. იესო წარმოთქვამს: „მამაო, მიუტევე მათ…“
პარასკევია. მაგრამ, ნება მომეცით, გითხრათ, კვირა მოდის.
პარასკევია. მოწაფეებს აინტერესებთ, რა მოუვიდა მათ მეფეს. ფარისევლები ზეიმობენ იმას, რომ განზრახვა აღასრულეს. მაგრამ მათ არ იციან, რომ ეს მხოლოდ პარასკევია. კვირა მოდის.
პარასკევია. იესო ჯვარცმულია. მამისაგან მიტოვებულად გრძნობს თავს: „ღმერთო ჩემო, ღმერთო ჩემო, რაისათვის დამიტევე მე?“ ეს მხოლოდ პარასკევია. კვირა მოდის.
პარასკევია. მიწა იძვრის. ზეცა იქუფრება. ჩემი მეფე სულს განუტევებს. ტაძარში კრეტსაბმელი შუა იხევა.
პარასკევია. იმედი გაქრა. სიკვდილმა გაიმარჯვა. ცოდვამ იმარჯვა და სატანა იცინის.
პარასკევია. იესო სამარხშია. ჯარისკაცი სდარაჯობს მის საფლავს. ლოდითაა დაგმანული სამარხის შესასვლელი.
მაგრამ ეს მხოლოდ პარასკევია. კვირა მოდის!
ს. მ. ლოკრიჯი