(ნიკეა-კონსტანტინეპოლის სიმბოლო)
სარწმუნოების სიმბოლო, მრწამსი — მოკლე, მაგრამ ზუსტი სიტყვით გადმოცემული სწავლება იმის შესახებ, თუ რა უნდა სწამდეთ ქრისტიანებს.
მისი ტექსტის შემუშავება მოხდა პირველ და მეორე მსოფლიო საეკლესიო კრებების დროს, ამიტომაც ის ნიკეა–კონსტანტინოპოლის სარწმუნოების სიმბოლოდაც მოიხსენიება.
ქართულ ენაში ეს სიმბოლო ცნობილია „მრწამსის“ სახელწოდებით.
1. მრწამს ერთი ღმერთი, მამა ყოვლისა მპყრობელი, შემოქმედი ცათა და ქვეყანისა, ხილულთა ყოველთა და არახილულთა;
2. და ერთი უფალი იესო ქრისტე, ძე ღვთისა, მხოლოდშობილი, მამისაგან შობილი უწინარეს ყოველთა საუკუნეთა, ნათელი ნათლისაგან, ღმერთი ჭეშმარიტი ღვთისაგან ჭეშმარიტისა, შობილი და არა ქმნილი, თანაარსი მამისა, რომლისაგან ყოველი შეიქმნა;
3. რომელი ჩვენთვის, კაცთათვის, და ჩვენისა ცხოვრებისათვის გარდამოხდა ზეცით და ხორცნი შეისხნა სულისაგან წმიდისა და მარიამისაგან ქალწულისა, და განკაცნა;
4. და ჯვარს ეცვა ჩვენთვის პონტოელისა პილატეს ზე, და ივნო და დაეფლა;
5. და აღდგა მესამესა დღესა მსგავსად წერილისა;
6. და ამაღლდა ზეცად და მჯდომარე არს მარჯვენით მამისა;
7. და კვალად მომავალ არს დიდებით განსჯად ცხოველთა და მკვდართა, რომლისა სუფევისა არა არს დასასრულ;
8. და სულიწმიდა, უფალი და ცხოველსმყოფელი, რომელი მამისაგან გამოვალს, მამისა თანა და ძისა თანა თაყვანისიცემების და იდიდების, რომელი იტყოდა წინასწარმეტყველთა მიერ;
9. ერთი წმიდა კათოლიკე და სამოციქულო ეკლესია;
10. აღვიარებ ერთსა ნათლისღებასა მოსატევებელად ცოდვათა;
11. მოველი აღდგომასა მკვდრეთით;
12. და ცხოვრებასა მერმისსა მის საუკუნისასა. ამინ.