ქრისტიანის ცხოვრება ყოველთვის სწორხაზოვნად არ მიმდინარეობს, ის უსწორმასწორო კარდიოგრამას უფრო ჰგავს. ხშირად ჩვენ ცდუნების პირისპირ აღმოვჩნდებით ხოლმე და ზოგჯერ საკუთარ თავთან “ვაჭრობაც” კი გვიწევს.
სიტყვა “ცოდვა” საშიშად ჟღერს, თუმცა ის იარაღასხმული არ მოდის ჩვენთან, ნელი ნაბიჯით გვიახლოვდება და, როგორც წესი, რაღაც “კარგს” გვპირდება.
როდესაც იგრძნობ, რომ ყოყმანობ, რომ გზაგასაყარზე დგახარ და საკუთარ თავს ევაჭრები, აიღე ბიბლია, გამხნევდი უფლის სიტყვით და გახსოვდეს, რომ ჩვენ გვაქვს გამარჯვება ცოდვაზე, უფლის სიტყვა ცოცხალი და მოქმედია.
სწორი გზით მოარული უშიშრად ივლის, გზის გამმრუდებელი კი მხილებული იქნება.
აჰა, მე ვამბობ: მოიქეცით სულიერად და არ აღასრულებთ ხორცის გულისთქმებს.
არ შეგმთხვევიათ განსაცდელი, გარდა ადამიანურისა; და სარწმუნო ღმერთი, რომელიც არ დაუშვებს, რომ თქვენს შესაძლებლობაზე მეტად გამოიცადოთ, არამედ განსაცდელში გამოსავალსაც მოგცემთ, რომ შეძლოთ ატანა.
ამიტომ ჩვენც, როცა ირგვლივ მოწმეთა ღრუბელი გვაქვს, ჩამოვიცილოთ ყოველგვარი ტვირთი და დამაბრკოლებელი ცოდვა, და მოთმინებით გავირბინოთ ჩვენ წინ მდებარე სარბიელი.
ნეტარნი არიან, რომლებიც რეცხავენ თავიანთ სამოსელს, რომ ჰქონდეთ უფლება სიცოცხლის ხეზე და კარიბჭით შევიდნენ ქალაქში.