ლოცვა ქრისტიანის პირველი რეაქცია უნდა იყოს მის ცხოვრებაში არსებულ გამოწვევებზე და არა უკანასკნელი იმედი. ლოცვა უფალთან საუბარია და თუ გწამს ღმერთის ყოვლისშემძლეობის, მაშ, რა უნდა იყოს ყველაზე ძლიერ, ყველაზე კომპეტენტურ, ყველაზე გამგებ და ყოვლისშემძლე, უზენაესი პიროვნებისთვის მიმართვაზე უფრო ჭკვიანური?! ლოცვა ჩვენს სულს სიმშვიდით ავსებს და გვაძლევს არა მარტო ძალას, ვუპასუხოთ ცხოვრებისეულ სირთულეებს, არამედ პასუხსაც, თუ როგორ უნდა ვუპასუხოთ. ბიბლია ამბობს, რომ უფალი ოდითგანვე მოლაპარაკეა და ის ელაპარაკება ჩვენს გულებს, ამიტომ თუ ახლა არ იცი, რა გააკეთო, როგორ განაგრძო სვლა, უბრალოდ მიდი ღმერთთან, ესაუბრე მას შენს ცხოვრებაზე, სთხოვე ძალა და დახმარება და ის გიპასუხებს, რადგან რწმენის ლოცვას იგი აუცილებლად პასუხობს.
მიპასუხე, ოდეს მოგიხმობ, ჩემი სიმართლის ღმერთო. შევიწროების ჟამს შენ მაძლევდი გასაქანს, შემიწყალე და ისმინე ჩემი ლოცვა.
გამუდმებით ილოცეთ.
არაფერზე იზრუნოთ, მხოლოდ ლოცვასა და ვედრებაში მადლიერებით აუწყეთ თქვენი სურვილი ღმერთს.
და აჰა, რა გულდაჯერება გვაქვს მის მიმართ, როცა რაიმეს ვთხოვთ მისი ნებისამებრ, იგი გვისმენს. ხოლო როცა ვიცით, რომ იგი გვისმენს, ისიც ვიცით, რომ გვაქვს, რაც მისგან ვითხოვეთ.
ამიტომ გეუბნებით: ყველაფერს, რასაც ლოცვაში ითხოვთ, გწამდეთ, რომ მიიღებთ და თქვენი იქნება.
ახლოსაა უფალი ყველა მის მლოცველთან, ყოველთან, ვინც მას მოუხმობს ჭეშმარიტებით.
ჰოდა, თუ თქვენ, ბოროტებმა, იცით კეთილ მისაცემელთა მიცემა თქვენი შვილებისთვის, მეტადრე თქვენი ზეციერი მამა მისცემს სიკეთეს იმას, ვინც სთხოვს.