სიყვარულის გარეშე კეთილმოსურნეობა ეგოიზმია.
ცხოვრებაში მუდმივი და აუცილებელი კითხვაა: „რას ვაკეთებთ სხვებისთვის?“
თუ ადამიანი მოწოდებულია იმისთვის, რომ მეეზოვე იყოს, ისე უნდა დაასუფთაოს ქუჩები, როგორც მიქელანჯელო ხატავდა ან ბეთჰოვენი ქმნიდა მუსიკას, ან შექსპირი წერდა პოეზიას; ისე უნდა დაასუფთაოს ქუჩები, რომ ზეცისა და მიწის მცხოვრებლები შეჩერდნენ და თქვან: „აქ დიდი მეეზოვე ცხოვრობდა, რომელიც შესანიშნავად ასრულებდა თავის სამუშაოს.“
როდესაც მართალი ხარ, ზედმეტად რადიკალური არ უნდა იყო; როდესაც მცდარი ხარ, ზედმეტად კონსერვატიული ნუ იქნები.
განათლების დანიშნულებაა – ასწავლოს ადამიანებს გამუდმებული და კრიტიკული ფიქრი. ჭკუას დამატებული ხასიათი – ესაა განათლების ნამდვილი მიზანი.
უდიდესი ტრაგედია ცუდი ადამიანების მიერ განხორციელებული ჩაგვრა და სისასტიკე კი არაა, არამედ სიჩუმე კარგი ადამიანებისგან.
მე მწამს, რომ ჭეშმარიტება და უპირობო სიყვარული იტყვის საბოლოო სიტყვას რეალობაში. ამიტომაა, რომ დროებით დამარცხებული მართალი უფრო ძლიერია, ვიდრე გამარჯვებული ბოროტი.
თითქმის ყოველთვის, შემოქმედებითი, მიძღვნილი უმცირესობა აქცევს ხოლმე სამყაროს უკეთესად.
საკმარისი არაა იმის თქმა: „ჩვენ არ ვართ ომში ჩაბმულები“, აუცილებელია, რომ გვიყვარდეს მშვიდობა და მსხვერპლი გავიღოთ მისთვის.
რწმენა ნიშნავს, გადადგა პირველი ნაბიჯი ისე, რომ მთლიან კიბეს ვერ ხედავდე.