ჰილდა კეთილშობილი ოჯახის შვილი გახლდათ, რომელიც ნორთუმბრიის მეფეს ენათესავებოდა. მისი ბავშვობის წლებზე ბევრი არაფერია ცნობილი, გარდა იმისა, რომ 13 წლის ასაკში მოინათლა 627 წლის 11 აპრილს. ეს იყო მასობრივი ნათლობა, რაც ჩვეული იყო შუა საუკუნეებისათვის. ამ დრომდე მეფე ედვინი და ნორთუმბრიის სამეფო კარი წარმართები იყვნენ, მაგრამ მეფის მოქცევის შემდეგ პაულინუს იორკელმა (იორკის პირველი ეპისკოპოსი ანგლო-საქსონურ ეპოქაში და როჩესტერის ეპისკოპოსი, მისიონერი) მთელი სამეფო კარიც მონათლა, მათ შორის იყო სწორედ ეს პატარა გოგონა ჰილდა, რომელიც მონაზვნად აღიკვეცა ოცი წლის შემდეგ.
წმინდა აიდან ლინდისფარნელმა, ნორთუმბრიის მოციქულმა, ჰილდას სთხოვა მშობლიურ მიწაზე დაბრუნებულიყო და პატარა თემი ჩააბარა ჰარტლპულში, რომელსაც ის ისე გულმოდგინედ განაგებდა, რომ შემდეგ ე.წ. ორმაგი მონასტრის განმგებლობა მიანდეს (მონასტერი, სადაც ბერებისა და მონაზვნებისათვის ცალკეული თემები არსებობდა. მსგავსი მონასტრები მხოლოდ ანგლო-საქსონური ეპოქის ინგლისსა და გალიაში არსებობდა და აიკრძალა 787 წელს). ეს მონასტერი მდებარეობდა სტრიენიშალჩში (რომელსაც შემდეგ უიტბი უწოდეს და ამიტომაც ჰილდა ცნობილია, როგორც ჰილდა უიტბელი).
ჰილდა ცნობილი იყო თავისი ბრძნული რჩევებით. მეფეები და მისი ქვეშევრდომები მას მიმართავდნენ; ის ყველაზე გავლენიანი ქალი გახლდათ თავისი დროის ბრიტანეთში. გასაკვირი არ არის, რომ მეფე ოსვიუმ ჰილდას დაავალა სინოდის ორგანიზება.
ეკლესია ორად იყო გაყოფილი. ზოგს უნდოდა რომაული წესები დაეცვათ, ზოგს კი ძველი კელტური ფორმები. მეფემ სწორედ ამიტომ მოიწვია სინოდი, სადაც უნდა გადაწყვეტილიყო, ეკლესია რომაულ ტრადიციას გაჰყვებოდა, თუ კელტურს. თავად ჰილდა კელტური ფორმების მომხრე იყო, მაგრამ მეფემ რომაული ტრადიციის სასარგებლოდ გადაწყვიტა და ჰილდაც დაემორჩილა მის გადაწყვეტილებას.
ჰილდა მოუწოდებდა პოეტ კედმონს, რათა ამ უკანასკნელს ეგალობა ჰილდას მიერ შექმნილი რელიგიური კომპოზიციები, რომლებშიც ბიბლიური ისტორიები იყო გადმოცემული ანგლო-საქსონურ ენაზე.
ჰილდა გარდაიცვალა 680 წლის 17 ნოემბერს. ის წმინდანად არის შერაცხული.