ღმერთი იმიტომ კი არ გვამართლებს, რომ ღირსეულნი ვართ, არამედ იმიტომ, რომ ღირსეულნი გავხდეთ.
გამართლება არის ღმერთის მიერ აღსრულებული იურიდიული აქტი, რომლის მეშვეობითაც ადამიანი ცხადდება მართლად მისთვის ჩათვლილი (შერაცხული) სიმართლის მეშვეობით.
მართლაც, ერთ-ერთი უდიდესი საიდუმლოებაა ის, რომ ზეცაში მყოფი ქრისტეს სიმართლე მამართლებს მე − დედამიწაზე მყოფ ცოდვილს.
გამართლება მთავარი ანჯამაა, რომელზეც ჩვენი ხსნა ტრიალებს.
გამართლება ნიშნავს იმას, რომ ღმერთმა ჩვენი ცოდვის დანაშაული ჩაუთვალა თავის ძეს, იესო ქრისტეს, ხოლო ქრისტეს სიმართლე ჩაგვითვალა ჩვენ.
გამართლება გაცილებით აღემატება იმას, რის წარმოდგენაც შეიძლება ადამიანთა სასამართლოში. გამართლება ცოდვილს ისეთ მდგომარეობაში აყენებს ღვთის წინაშე, თითქოს მას არასოდეს შეუცოდავს.
ჩვენ რწმენის მეშვეობით ვმართლდებით, თუმცა ჩვენი გამართლების საფუძველი არის ქრისტეს მიერ აღსრულებული საქმე და არა ჩვენი რწმენა.
გამართლება აღსრულებული ფაქტია მორწმუნისათვის. ეს არ არის განგრძობადი პროცესი.
ჩვენ ვმართლდებით არა ღვთისათვის ჩვენი საქმეების შეთავაზებით, არამედ ღვთისაგან იმის მიღებით, რაც ქრისტემ აღასრულა ჩვენთვის.
ჩვენ ვმართლდებით მარტოოდენ რწმენით, თუმცა რწმენა, რომლის მეშვეობითაც ვმართლდებით, არასოდეს არის მარტო − ის ყოველთვის წარმოქმნის ნაყოფს − კეთილ საქმეებს, გარდასახულ ცხოვრებას.
იმის გამო, რომ ღმერთმა თავისი ძის სრულყოფილი სიმართლე ჩაგვითვალა, ახლა გვიყურებს ისე, თითქოს თავად ქრისტესავით მართალნი ვიყოთ.
ვმართლდებით მაშინ, როდესაც ქრისტესთან მივდივართ ხელცარიელნი, უღირსნი და მხოლოდ რწმენით ვეჭიდებით მის სისხლსა და სიმართლეს.
ბიბლიაში სიტყვა „გამართლება“ ნიშნავს „მართლად ჩათვლას“ და არა „მართლად ქცევას“.
ჩვენი ერთადერთი სიმართლე − უფალ იესო ქრისტეს სიმართლეა. ჩვენ მისი სიმართლით ვართ გამართლებულნი.
მოძღვრება გამართლების შესახებ გვეხმარება იმის დანახვაში, რომ ჩვენი ხსნა ქრისტეს მიერ ჩვენთვის აღსრულებული საქმის შედეგია.
გამართლება გვათავისუფლებს ეჭვისა და შიშისგან, რაც გვაფიქრებინებს, თუ როგორ შეიძლება ღმერთს უყვარდეს ჩვენნაირი ცოდვილნი.
რწმენით გამართლება პასუხია ერთ-ერთი მთავარი კითხვისა, რაც კი ოდესმე დაუსვამს ადამიანის სულს: „როგორ შემიძლია ვიყო მართალი ღვთის წინაშე? როგორ უნდა წარვდგე ღვთის სახის წინაშე?“
გამართლება კლდეა, რომელზეც ვდგავართ, როცა ჩვენ თავზემოთ ცა იქუფრება და ადიდებული წყალი ჩვენამდე აღწევს.
გამართლება ხდება მხოლოდ მადლით (ჩვენი დამსახურების გარეშე), რწმენის მეშვეობით (ჩვენს კეთილ საქმეთა გარეშე) მხოლოდ ქრისტეს მიერ აღსრულებული საქმის საფუძველზე (ჩვენი სიმართლის გარეშე) მხოლოდ ღვთის დიდებისათვის (და არა ჩვენი).