შეერთებულმა შტატებმა და 31-მა ქვეყანამ ხელი მოაწერეს ქალთა ჯანმრთელობისა და ოჯახის ძლიერების ხელშეწყობის შესახებ კონსესუსის საფუძველზე მიღებულ ჟენევის დეკლარაციას. დეკლარაციის ხელის მოწერის ცერემონია ხუთშაბათს, 22 ოქტომბერს ონლაინრეჟიმში ჩატარდა. ცერემონიას მასპინძლობდნენ აშშ-ის სახელმწიფო მდივანი მაიკ პომპეო და აშშ-ის ჯანდაცვის მდივანი ალექს აზარი.
დეკლარაცია მიზნად ისახავს რამდენიმე ძირითად საკითხს:
ა) ქალთა ჯანმრთელობის გაუმჯობესებას;
ბ) მათი თანასწორობის განმტკიცებას და მათი სამოქალაქო, პოლიტიკური, ეკონომიკური, სოციალური და კულტურული უფლებების დაცვას;
გ) ადამიანის სიცოცხლის დაცვასა და შენარჩუნებას;
დ) ოჯახის, როგორც საზოგადოების ფუნდამენტური ნაწილის, გაძლიერებას.
ჟენევის დეკლარაცია მოუწოდებს ქვეყნებს, მხარი დაუჭირონ ქალთა უფლებებისა და ჯანმრთელობის განვითარებას, მაგრამ არ ცნონ აბორტი ქალის უფლებად.
„არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლება, ხელი შევუწყოთ აბორტს, როგორც ოჯახის დაგეგმვის მეთოდს. არ არსებობს აბორტის საერთაშორისო უფლება და არც რაიმე დამატებითი საერთაშორისო ვალდებულებანი ქვეყნების მხრიდან აბორტების ხელშეწყობის თუ დაფინანსების შესახებ. ვადასტურებთ, რომ სიცოცხლის უფლება თითოეული ადამიანის განუყოფელი უფლებაა.“ – ნათქვამია დოკუმენტში.
ამასთან ერთად, ჟენევის დეკლარაცია ადასტურებს, რომ ნებისმიერ ქვეყანას შეუძლია დამოუკიდებელი პოლიტიკის გატარება ადამიანთა უფლებების დაცვის სფეროში, მაგალითად ის, რომ თითოეულ სახელმწიფოს აქვს სუვერენული უფლება, მიიღოს თავისი საკუთარი კანონები და განახორციელოს შესაბამისი ქმედებანი აბორტებთან მიმართებით საგარეო ზეწოლის გარეშე.
ლიბერალთა აზრით, ეს არის აბორტის უფლების შეზღუდვისა და ჰეტეროსექსუალური ოჯახების მხარდაჭერის მცდელობა.
უნდა ითქვას, რომ TheGuardian-ის თანახმად, ჯორჯთაუნის უნივერსიტეტის მიერ შექმნილი „ქალთა, მშვიდობის და უსაფრთხოების ინდექსის“ მიხედვით, ხელმომწერი ქვეყნების უმეტესობა შედის ქალებისთვის 20 ყველაზე ცუდი ქვეყნის სიაში.
დეკლარაციას ჰყავს 6 თანადამფინანსებელი ქვეყანა: აშშ, ბრაზილია, ეგვიპტე, უნგრეთი, ინდონეზია და უგანდა.
დეკლარაციის მონაწილე ქვეყნების სია კი ასე გამოიყურება:
ბაჰრეინის სამეფო, ბელარუსის რესპუბლიკა, ბენინის რესპუბლიკა, ბრაზილიის ფედერაციული რესპუბლიკა, ბურკინა-ფასო, კამერუნის რესპუბლიკა, კონგოს რესპუბლიკა, ჯიბუტის რესპუბლიკა, ეგვიპტე, ესვატინის სამეფო, გამბია, ჰაიტი, უნგრეთი, ინდონეზია, ერაყი, კენია, კუვეიტი, ლიბია, ნაურუ, ნიგერი, ომანი, პაკისტანი, ზამბია, საუდის არაბეთი, სენეგალი, სამხრეთ სუდანი, სუდანი, უგანდა, არაბთა გაერთიანებული საამიროები, აშშ და პოლონეთი.
დეკლარაცია ღიად რჩება ხელმოწერის მსურველი სხვა ქვეყნებისთვის.